امکان نگهداری و پردازش اطلاعات در عمق ۳۵۰۰ متری دریا فراهم شد

گرما ، عامل از بین رفتن اطلاعات دیجیتال

زمانیکه شما از لپتاپ یا سیستم یا حتی گوشی های هوشمند خودتان استفاده می کنید این تجهیزات تولید گرما می کنند ، این تولید گرما باعث کاهش کیفیت سرویس دهی و علاوه بر آن ، احتمال از بین رفتن داده ها را نیز زیاد می کند. حال تصور کنید که یک مرکز داده (وقتی صحبت از مراکز داده بزرگ می شود به عنوان یک ITPRO منظور ما مراکز داده ای مثل گوگل ، یاهو و فیسبوک است) چقدر می تواند با صدها سرور ، سویچ و روتر گرما تولید نماید ؟!

مراکز داده ها که شامل تعداد زیادی رایانه و سیستم های محاسباتی هستند

یکی از راهکارهایی که اینگونه شرکت ها در پیش می گیرند انتقال دادن مراکز داده خود به مناطق سردسیری از جمله قطب شمال و جنوب است که هزینه های آنها را به شدت بالا می برد زیرا تمامی بسترهای ارتباطی نیز باید فراهم شود ، اما در این میان مایکروسافت یک راهکار خلاقانه را ابداع و در حال آزمایش نهایی آن است ؛ مایکروسافت مراکز داده های خودش را تحت عنوان پروژه Natick“” به زیر اقیانوس ها و دریاها که خنک و سرد هستند منتقل می کند که با اینکار می تواند انقلابی عظیم در این زمینه به وجود بیاورد .

پروژه Natick”” چگونه عمل می کند ؟

مایکروسافت در سال ۲۰۱۵ یک دیتاسنتر را به مدت چند ماه در ساحل کالیفورنیا زیر آب قرار داد تا مشخص شود که آیا کامپیوترها در این محیط دوام خواهند آورد یا خیر؟، بعد از این آزمایش، شرکت مایکروسافت پروژه جدیدی را در سال ۲۰۱۸ با نام “ناتیک” آغاز نمود که در آن دیتاسنتری را به شکل کپسول به اعماق آب‌های اسکاتلند فرستاد که درون آن ۸۶۴ سرور و ۲۷/۶ پتابایت حجم حافظه در عمق ۳۶ متری دریا قرار داده شد.

آماده سازی مرکز داده مایکروسافت جهت استقرار در زیر دریا

تیم پروژه ناتیک در مایکروسافت عقیده داشتند که این روش بازدهی انرژی و اعتبار دیتاسنترها را افزایش می‌دهد. چرا که روی خشکی دیتاسنترها با مشکلاتی همچون زنگ‌زدگی و رطوبت مواجه می‌شوند و کنترل دما نیز امری بسیار دشوار است. اما محیط زیردریا با دمای ثابت مشکلات بسیار کمتری را برای این دیتاسنترها ایجاد می‌کند.

لحظه خارج کردن کپسول دیتاسنترهای مایکروسافت از زیر دریا

شرکت مایکروسافت با کمک محققین خود بعد از گذشت نزدیک به سه سال در سال ۲۰۲۰ کپسول سرورهای کامپیوتری خود را از زیر آب خارج نمودند که پس از باز نمودن آن به نتایج جالبی برخورد نمودند. “جان روچ” از محققان مایکروسافت در مورد نتایج این آزمایش گفت:

 این پروژه، مرحله نهایی یک تلاش چند ساله است که ثابت کرد مفهوم مراکز داده در زیر آب از نظر لجستیکی، زیست محیطی و اقتصادی عملی است. وی افزود : یکی از اولین مواردی که محققان متوجه آن شدند این بود که مرکز داده در بستر دریا از نرخ خرابی کمتری نسبت به یک مرکز داده معمولی برخوردار بوده و از ۸۵۵ سرور موجود فقط هشت مورد آنها طی این زمان از کار افتاده اند. این آمار بدان معناست که دیتاسنتر زیردریایی نسبت به دیتاسنترهای موجود در خشکی هشت برابر کمتر دچار نقص می‌شود. کاهش نقص‌ها اهمیت بالایی دارد، زیرا تعمیر سرور زیردریایی فرایند دشوار و زمان‌بری خواهد بود.

ماکروسافت چه اهدافی را از طراحی پروژه Natick”” دنبال می کند ؟

قرار داده مراکز داده در زیر آب نه تنها از نظر خنک سازی باعث بهبود کارایی و کاهش هزینه می شود بلکه از نظر منطقی هم دارای مزایای زیادی است چرا که طبق برآوردی که مایکروسافت انجام داده است باعث دسترسی آسان تر مردم به سرورها نیز خواهد شد. چنین راهکاری می تواند باعث کاهش بسیاری از هزینه ها و سادگی پیاده سازی اینگونه مراکز داده در داخل و زیرآب شود و همچنین دیگر محدودیت فضای کاری مرکز داده نیز وجود نخواهد داشت و هر زمانی که نیاز باشد یک ITPRO می تواند مرکز داده خودش را بزرگتر کند.

همچنین مایکروسافت بر این عقیده است که ایجاد کردن کپسول های سرور یا همان مرکز داده حداکثر ۹۰ روز زمان می برد و پیاده سازی آن نیز بسیار سریعتر و راحت تر خواهد بود و بصورت آماده نیز قابل استفاده است. برای مثال راه اندازی یک مرکز داده استاندارد ممکن است تا دو سال به طول بیانجامد. کارشناسان طراح این پروژه بر این عقیده هستند که حتی روزی خواهد رسید که این نوع مراکز داده نیروی مورد نیاز برق برای سرویس دهی را نیز از آب اقیانوس دریافت کنند و توربین های آبی توان کاری انها را تامین کند.

یکی دیگر از مزایای این مراکز داده عدم نیاز به سرکشی و بازرسی مرتب است ، یک ITPRO می تواند هر چند ماه یکبار یا حتی هر سه ماه یکبار از مرکز داده بازرسی کند اما مایکروسافت هدفگذاری کرده است که مرکز داده ای ایجاد کند که بتواند یک سال بدون نیاز به هرگونه نگهداری و نظارت در زیر آب کار کند. هدفگذاری نهایی این پروژه مرکز داده ای بدون نیاز به نظارت به مدت ۱۰ سال است که فعلا در حد حرف است اما اصلا بعید نیست .

نتیجه گیری …

یکی از آرزوی کارشناسان حوزه فناوری، بالا بردن سرعت دسترسی به داده ها و اطلاعات می باشد؛ پروژه Natick”” مایکروسافت ، با ساخت انواع سرورهای در اندازه و ابعاد کوچک و بزرگ در نزدیکی مناطق ساحلی می تواند این آرزوی کارشناسان را به واقعیت تبدیل نماید و به این ترتیب امکان دسترسی بیشتر و راحت تر به سرورها میسر خواهد شد و از آنجا که تقریبا نیمی از جمعیت جهان در فاصله حدودا ۲۰۰ کیلومتری سواحل زندگی می‌کنند، با قراردادن دیتاسنتر در نزدیکی شهرهای ساحلی،‌ این کاربران به خوبی می‌توانند از خدمات آن با سرعت بالا و هزینه کم استفاده نمایند.

منبع : freethink.com